نام کاربر

احیای عشق و صمیمیت زوجین

چگونه پس از گذشت چندین سال از زندگی مشترک شعله‌های عشق را روشن نگه داریم؟

خانم احمدی،خانم نسبتا جوانی است، با چندین سال سابقه زندگی مشترک و دارای دو فرزند، با نگرانی در صدای خود می‌پرسد: آقای دکتر، من و همسرم روزهای خیلی خوبی را با هم شروع کردیم. پر از شور و عشق بودیم و فکر می‌کردیم این احساسات همیشه به همین گرمی باقی می‌ماند. اما الان، بعد از ۱۲ سال، احساس می‌کنم آن حرارت اولیه کم شده. البته که همدیگر را دوست داریم و به زندگی‌مان پایبندیم، اما راستش را بخواهید، زندگی‌مان خیلی روتین و یکنواخت شده. دیگر از آن حرف‌های عاشقانه و غافلگیری‌های کوچک خبری نیست. بیشتر صحبت‌هایمان حول محور بچه‌ها و مشکلات روزمره است. گاهی دلم برای آن روزها و آن صمیمیت تنگ می‌شود. نگرانم که این روند ادامه پیدا کند و خدای نکرده بیشتر از هم دور شویم. چطور می‌توانیم شور و هیجان و صمیمیت روزهای اول را دوباره در زندگی‌مان زنده کنیم و نگذاریم روزمرگی عشقمان را کمرنگ کند؟

مشاور می‌گوید: خانم احمدی عزیز، از این‌که دغدغه مهم و ارزشمندی را مطرح کردید، سپاسگزارم. سوال شما، سوال بسیاری از زوجین است که پس از چندین سال زندگی مشترک، با چالش حفظ طراوت و صمیمیت در رابطه مواجه می‌شوند. این نگرانی کاملاً طبیعی و قابل درک است. اولین نکته‌ای که باید به آن توجه داشته باشیم، اصلاح یک باور غلط رایج است. بسیاری تصور می‌کنند که عشق و شور اولیه پس از مدتی به طور طبیعی کم‌رنگ شده و از بین می‌رود و این سرنوشت محتوم همه ازدواج‌ها است. در حالی که واقعیت این است که ماهیت عشق در طول زمان تغییر می‌کند. آن هیجانات پرشور اولیه جای خود را به یک عشق عمیق‌تر، پخته‌تر و همراه با وابستگی و احترام متقابل می‌دهد. اما این به معنای از بین رفتن صمیمیت و سردی رابطه نیست. حفظ صمیمیت و عشق، مانند باغبانی از یک گل زیبا، نیازمند مراقبت، توجه و تلاش آگاهانه و مستمر از سوی هر دو طرف است.

چرا گاهی صمیمیت در طول زمان کم‌رنگ می‌شود؟

عوامل متعددی می‌توانند در این امر دخیل باشند:
۱. روزمرگی و عادی شدن: تکرار مسئولیت‌ها و وظایف روزانه، اگر با خلاقیت و ایجاد تنوع همراه نباشد، می‌تواند به مرور زمان شور و اشتیاق را کاهش دهد.
۲. فشارهای زندگی: مشکلات اقتصادی، مسائل مربوط به کار، تربیت فرزندان و سایر استرس‌های زندگی می‌توانند انرژی و تمرکز زوجین را از توجه به یکدیگر منحرف کنند.
۳. کاهش ارتباط موثر: با گذشت زمان، گاهی زوجین کمتر با یکدیگر صحبت‌های عمیق و همدلانه دارند و بیشتر به مکالمات ضروری و روزمره اکتفا می‌کنند.
۴. تغییر اولویت‌ها: با تولد فرزندان یا افزایش مشغله‌های کاری، ممکن است ناخودآگاه اولویت کمتری به رابطه دونفره داده شود.
۵. عدم ابراز محبت و قدردانی: گاهی زوجین تصور می‌کنند که طرف مقابل از میزان عشق و علاقه آن‌ها آگاه است و نیازی به ابراز مداوم آن نیست. این در حالی است که ابراز محبت و قدردانی، اکسیژن حیاتی رابطه است.

راهکارهای عملی برای احیای صمیمیت و عشق

خوشبختانه راهکارهای موثر و کاربردی برای بازگرداندن گرما و صمیمیت به زندگی مشترک وجود دارد:
۱. ارتباط، کلید طلایی
گفتگوهای همدلانه و فعال: زمانی را به طور منظم به گفتگو با یکدیگر اختصاص دهید. نه فقط برای حل مشکلات، بلکه برای به اشتراک گذاشتن احساسات، افکار، آرزوها و نگرانی‌هایتان. هنگام صحبت کردن همسرتان، با تمام وجود به او گوش دهید، تماس چشمی برقرار کنید و سعی کنید دنیا را از دریچه نگاه او ببینید.
ابراز کلامی محبت و قدردانی: از بیان جملات محبت‌آمیز و قدردانی از زحمات کوچک و بزرگ همسرتان غافل نشوید. یک “متشکرم” ساده، یک “دوستت دارم” یا تحسین یک ویژگی مثبت، می‌تواند تاثیر شگرفی داشته باشد.
مثال: به جای این‌که فقط بگویید “غذا خوب بود”، بگویید: “عزیزم، خیلی ممنونم که با وجود خستگی این غذای خوشمزه رو پختی، واقعاً خستگی‌ام در رفت. دستت درد نکنه.”
۲. وقت با کیفیت دونفره
قرارهای عاشقانه منظم: همان‌طور که در دوران نامزدی برای دیدن هم وقت می‌گذاشتید، حالا هم قرارهای دونفره ترتیب دهید. این قرار می‌تواند یک شام دونفره در خانه، رفتن به سینما، پارک یا حتی یک پیاده‌روی ساده باشد. مهم این است که در این زمان‌ها تمام توجه‌تان معطوف به یکدیگر باشد.
خلق تجربیات مشترک جدید: انجام فعالیت‌های جدید و هیجان‌انگیز با هم، می‌تواند شور و نشاط را به رابطه بازگرداند. این فعالیت‌ها می‌تواند شامل سفر، یادگیری یک مهارت جدید، انجام یک ورزش مشترک یا هر کار دیگری باشد که برای هر دوی شما جالب است.
مثال: اگر سال‌ها است به سفر نرفته‌اید، یک سفر کوتاه آخر هفته برنامه‌ریزی کنید. یا با هم در یک کلاس آشپزی یا نقاشی ثبت‌نام کنید.
۳. توجه به صمیمیت جسمی و عاطفی
اهمیت لمس فیزیکی: در آغوش گرفتن، گرفتن دست‌ها، بوسیدن و نوازش‌های محبت‌آمیز، حتی بدون جنبه جنسی، نقش مهمی در تقویت پیوند عاطفی و احساس امنیت دارد.
توجه به نیازهای جنسی یکدیگر: رابطه جنسی سالم و رضایت‌بخش یکی از پایه‌های مهم صمیمیت در ازدواج است. درباره نیازها و خواسته‌های خود در این زمینه با همسرتان گفتگو کنید و برای آن وقت بگذارید.
مثال: سعی کنید هر روز حداقل یک بار همسرتان را در آغوش بگیرید و ببوسید. یا هنگام تماشای تلویزیون دست او را بگیرید.
۴. قدردانی و تشویق
دیدن و ارزش قائل شدن برای تلاش‌ها: تلاش‌ها و محبت‌های همسرتان را، هرچند کوچک، ببینید و قدردانی کنید. این کار انگیزه او را برای ادامه رفتارهای مثبت افزایش می‌دهد.
حمایت و تشویق در اهداف: همسرتان را در رسیدن به اهداف شخصی و حرفه‌ای‌اش تشویق و حمایت کنید. موفقیت و شادی او، به پویایی رابطه شما نیز کمک می‌کند.
مثال: اگر همسرتان برای ارتقای شغلی تلاش می‌کند، او را تشویق کنید و بگویید که به توانایی‌هایش ایمان دارید. یا اگر کار سختی را در خانه انجام داده، از او تشکر کنید و بگویید که چقدر کمک بزرگی کرده است.
۵. ایجاد فضایی عاری از قضاوت و انتقاد
سعی کنید محیطی امن و صمیمی در خانه ایجاد کنید که همسرتان بتواند بدون ترس از قضاوت یا سرزنش، احساسات و افکار خود را بیان کند. انتقادهای سازنده باید با لحنی ملایم و در زمان مناسب مطرح شوند.
مثال: به جای این‌که بگویید “تو هیچ‌وقت در کارهای خانه کمک نمی‌کنی”، می‌توانید بگویید: “عزیزم، این روزها خیلی خسته می‌شوم، ممنون می‌شوم اگر در فلان کار به من کمک کنی.”
۶. حفظ استقلال فردی در کنار با هم بودن
در عین حال که برای با هم بودن و تقویت صمیمیت تلاش می‌کنید، به استقلال و فضای شخصی یکدیگر نیز احترام بگذارید. هر یک از شما نیاز به زمانی برای خلوت با خود، پرداختن به علایق شخصی و ارتباط با دوستان خود دارد. این موضوع به سلامت روان فردی و در نتیجه سلامت رابطه کمک می‌کند.
۷. چه زمانی به متخصص مراجعه کنیم؟
اگر با وجود تلاش‌هایتان، هم‌چنان احساس می‌کنید که فاصله عاطفی بین شما و همسرتان زیاد است، مشکلات ارتباطی‌تان عمیق است، یا درگیر مسائلی مانند دلخوری‌های حل نشده قدیمی، کاهش شدید میل جنسی یا سایر مشکلات پیچیده هستید، مراجعه به یک مشاور خانواده یا زوج‌درمانگر می‌تواند بسیار مفید باشد. متخصص می‌تواند به شما کمک کند تا ریشه مشکلات را شناسایی کرده و راهکارهای مناسب و اختصاصی برای بهبود رابطه‌تان پیدا کنید.

کلام پایانی

حفظ صمیمیت و عشق در زندگی مشترک طولانی‌مدت، نیازمند تلاش آگاهانه، ارتباط موثر و همدلانه، و ایجاد تجربیات مشترک مثبت و معنادار است. قدردانی از یکدیگر و اختصاص زمان با کیفیت برای رابطه دونفره، سوخت لازم برای روشن نگه داشتن شعله عشق در گذر زمان است.

دیدگاهتان را بنویسید