سهیل، جوانی متدین و خانوادهدوست، چندی بود که با دختری از یک خانواده اصیل و محترم آشنا شده بود. هر چه بیشتر با او صحبت میکرد، بیشتر به این نتیجه میرسید که او همان نیمهی گمشدهاش است. با این حال، یک سوال مهم ذهنش را مشغول کرده بود: “آیا برای شناخت بیشتر نامزدم، قبل از عقد دائم، صیغه عقد موقت جاری کنم؟”
این سوال، بحث و جدلهای زیادی را در خانواده سهیل به راه انداخته بود. پدرش، که مردی سنتی و پایبند به اصول اخلاقی بود، به شدت با این موضوع مخالف بود. “پسرم، عقد موقت چیه؟ ما این چیزا رو نداریم. اگه میخواید ازدواج کنید، عقد دائم ببندید و دیگه این حرفا رو نزنید!”
پدر سهیل معتقد بود که عقد موقت، یک نوع سوء استفاده از دین است و میتواند به آبروی خانواده لطمه بزند. او همچنین نگران بود که اگر سهیل و نامزدش بعد از عقد موقت به توافق نرسند، برای دختر، مشکلات زیادی ایجاد شود.
اما سهیل، دلایل خودش را داشت. او میخواست قبل از اینکه تمام زندگیاش را با کسی شریک شود، او را به خوبی بشناسد. میخواست مطمئن شود که در مسائل مهم زندگی، با او تفاهم دارد و میتواند یک زندگی شاد و موفق را با هم بسازند.
برای همین، سهیل تصمیم گرفت با یک مشاور مذهبی مشورت کند. مشاور، با دقت به حرفهای سهیل گوش داد و سپس، دیدگاههای مختلف در مورد عقد موقت را برای او توضیح داد.
مشاور گفت: “آقا سهیل، عقد موقت، در شرع اسلام جایز است و میتواند در شرایط خاص، فوایدی داشته باشد. برای مثال، اگر دو نفر قصد ازدواج دارند اما هنوز به شناخت کافی از یکدیگر نرسیدهاند، میتوانند با جاری کردن صیغه عقد موقت، به مدت محدود، با هم رفت و آمد کنند و بیشتر با هم آشنا شوند.”
مشاور ادامه داد: “البته باید توجه داشت که عقد موقت، شرایط و احکام خاص خود را دارد و نباید به آن به عنوان یک راه فرار از مسئولیت نگاه کرد. همچنین، باید به این نکته توجه داشت که عقد موقت، برای همه افراد مناسب نیست و ممکن است برای برخی از افراد، مشکلاتی ایجاد کند.”
مشاور به سهیل توصیه کرد که قبل از هر تصمیمی، با نامزدش در مورد این موضوع صحبت کند و دیدگاههای او را نیز بداند. همچنین، به او یادآوری کرد که هدف اصلی از ازدواج، تشکیل یک خانواده پایدار و موفق است و نباید هیچ تصمیمی، این هدف را به خطر بیندازد.
شناخت عمیق و آگاهانه، لازمهی ازدواج موفق است و انتخاب روش مناسب برای این شناخت، نیازمند بررسی دقیق شرایط فردی، ارزشها و باورها است.
سهیل تصمیمی درست میگرفت (و از پیامدهای منفی احتمالی دوری میکرد) اگر…
۱. اگر سهیل، بهجای تکیه صرف بر نظرات دیگران، به این فکر میکرد که خودش چه هدفی از ازدواج دارد و آیا عقد موقت، میتواند به او در رسیدن به این هدف کمک کند یا خیر.
2. اگر سهیل، قبل از هر اقدامی، با نامزدش در مورد این موضوع صحبت میکرد و به توافق میرسیدند که آیا عقد موقت، بهترین راه برای شناخت بیشتر یکدیگر است یا خیر.
3. اگر سهیل، سهیل و نامزدش، در صورت تصمیم به جاری کردن صیغه عقد موقت، به تمام شرایط و احکام آن پایبند بودند و از آن به عنوان یک فرصت برای شناخت بیشتر و نه یک راه برای سوء استفاده، استفاده میکردند.
4. اگر سهیل، بهجای تمرکز بر جنبههای جنسی عقد موقت، به این فکر میکرد که چگونه میتواند از این فرصت برای شناخت بهتر شخصیت، ارزشها، اهداف و دیدگاههای نامزدش استفاده کند.
5. اگر سهیل، به یاد داشته باشد که مهمترین چیز در ازدواج، اعتماد، احترام، صداقت و تفاهم است و هیچ نوع عقدی، نمیتواند جایگزین این عوامل اساسی شود.
میخواهم بیشتر بدانم:
راهنمای نامزدی، عباسعلی هراتیان، انتشارات بهشت قلم
مطلع مهر، امیرحسین بانکیپور فرد، انتشارات حدیث راه عشق
جوانان و انتخاب همسر، علی اکبر مظاهری، انتشارات نورالزهرا