در دنیای پرشتاب امروز، بسیاری از والدین با چالش کمبود وقت برای بودن در کنار فرزندانشان مواجه هستند. مشغلههای کاری، مسئولیتهای متعدد زندگی و گاه خستگیهای روزمره، باعث میشود تا لحظاتی که میتوانیم به معنای واقعی با کودکان و نوجوانانمان سپری کنیم، کمتر و کمتر شوند. اما اهمیت “وقت با کیفیت” چیزی فراتر از صرفِ بودن در یک مکان است. وقت با کیفیت به معنای حضور کامل، توجه متمرکز و ایجاد ارتباطی عمیق و معنادار با فرزندان است؛ ارتباطی که به آنها احساس ارزشمندی، امنیت و دوست داشته شدن میدهد و پایههای رشد سالم عاطفی و روانیشان را مستحکم میکند. این مقاله قصد دارد راهکارهای عملی و سادهای را برای گذراندن وقت با کیفیت با فرزندان ارائه دهد تا بتوانید با وجود تمام دغدغهها، پیوندی عمیقتر با آنها برقرار سازید.
گذراندن وقت با کیفیت با فرزندان، بیش از آنکه به زمان طولانی نیاز داشته باشد، نیازمند آگاهی و تلاش هوشمندانه است. در ادامه، گامهایی ساده اما مؤثر برای این منظور ارائه میشود:
گام اول: حضور کامل و ذهنآگاه؛ هنرِ بودن در لحظه
شاید مهمترین اصل در گذراندن وقت با کیفیت، “حضور کامل” باشد. این یعنی وقتی با فرزندتان هستید، تمام توجه و تمرکزتان معطوف به او و فعالیتی باشد که با هم انجام میدهید. تلفن همراه، تلویزیون و سایر عوامل حواسپرتی را کنار بگذارید. اجازه دهید فرزندتان احساس کند که در آن لحظه، او مهمترین فرد برای شما است. برای مثال، هنگامی که فرزندتان با هیجان در حال تعریف ماجرایی از مهدکودک یا مدرسه است، ارتباط چشمی برقرار کنید، با تکان دادن سر و پرسیدن سوالات کوتاه نشان دهید که با دقت به حرفهایش گوش میدهید و در دنیای او شریک هستید، نه اینکه همزمان مشغول بررسی پیامهایتان باشید.
گام دوم: گوش دادن فعال؛ پلی به سوی درک متقابل
گوش دادن، تنها شنیدن کلمات نیست، بلکه تلاش برای درک احساسات و نیازهای پشت آن کلمات است. وقتی فرزندتان صحبت میکند، با تمام وجود به او گوش دهید. سعی کنید خودتان را جای او بگذارید و دنیا را از دریچه نگاه او ببینید. از قضاوت یا ارائه راهحلهای سریع خودداری کنید، مگر اینکه خودش از شما بخواهد. گاهی تنها چیزی که فرزند شما نیاز دارد، یک گوش شنوا و قلبی پذیرا است. به عنوان نمونه، اگر نوجوان شما از مشکلی با دوستش صحبت میکند، به جای اینکه فوراً بگویید “باید این کار را میکردی”، ابتدا با همدلی بگویید: “میفهمم که این وضعیت چقدر میتواند ناراحتکننده باشد.” این همدلی، درِ گفتگوهای بعدی را باز نگه میدارد.
گام سوم: مشارکت در بازیها و فعالیتهای مورد علاقه فرزند
وارد دنیای فرزندتان شوید و در فعالیتهایی که برای او جذاب است، شرکت کنید. این میتواند ساختن یک قلعه با بالشها، نقاشی کشیدن، انجام یک بازی رومیزی، یا حتی تماشای انیمیشن مورد علاقهاش باشد. مهم نیست که شما چقدر در آن فعالیت مهارت دارید، مهم همراهی و لذت بردن مشترک است. مثلاً، اگر فرزندتان عاشق بازیهای ویدیویی است، گاهی کنارش بنشینید و از او بخواهید بازی را به شما هم یاد بدهد یا در مورد آن با شما صحبت کند. این کار نشان میدهد که به علایق او احترام میگذارید و برایتان مهم است.
گام چهارم: ایجاد سنتها و آیینهای خانوادگی
سنتهای خانوادگی، هرچند ساده، خاطرات شیرین و ماندگاری را برای فرزندان ایجاد میکنند و احساس تعلق و پیوستگی را در خانواده تقویت میکنند. این سنتها میتواند شامل شبهای جمعه برای بازی دستهجمعی، یکشنبهها برای پختن کیک با هم، یا حتی ده دقیقه گفتگوی خانوادگی قبل از خواب باشد. به عنوان مثال، میتوانید قانونی بگذارید که هر شب قبل از خواب، هر یک از اعضای خانواده یک اتفاق خوب آن روز را تعریف کند. این کار ساده، فضای مثبتی ایجاد کرده و فرصتی برای گفتگو فراهم میکند.
گام پنجم: استفاده از فرصتهای کوچک و روزمره
لازم نیست همیشه برنامههای خاص و پرهزینهای برای گذراندن وقت با کیفیت داشته باشید. لحظات کوتاه در طول روز نیز میتوانند بسیار ارزشمند باشند. مسیر رفت و برگشت به مدرسه، زمان آماده کردن غذا، یا حتی چند دقیقه قبل از خواب، فرصتهایی برای گفتگو، شوخی، یا ابراز محبت هستند. مثلاً، هنگام رانندگی به سمت کلاس شنای فرزندتان، به جای روشن کردن رادیو، از او در مورد روزش بپرسید یا یک بازی کلامی انجام دهید. این لحظات کوتاه اما متمرکز، به مرور زمان تأثیر بزرگی خواهند داشت.
کلام پایانی
گذراندن وقت با کیفیت با فرزندان، یک سرمایهگذاری عاطفی است که آینده آنها و رابطه شما را شکل میدهد. به یاد داشته باشید که کیفیت این زمانها بسیار مهمتر از کمیت آن است. حضور ذهن، گوش دادن فعال، مشارکت همدلانه و ایجاد خاطرات مشترک، آجرهای بنای یک رابطه قوی و سالم با فرزندان هستند. تلاش کنید در شلوغیهای زندگی، این لحظات طلایی را آگاهانه خلق کنید و از آنها لذت ببرید. این کار نه تنها به رشد و شکوفایی فرزندانتان کمک میکند، بلکه به زندگی خود شما نیز معنا و گرمای بیشتری میبخشد. در این مسیر، صبور باشید و به یاد داشته باشید که هر تلاش کوچکی ارزشمند است.
“سوال از زندگی واقعی”
من به دلیل مشغله کاری، اغلب وقتی به خانه میرسم بسیار خستهام و انرژی زیادی برای بازی یا فعالیتهای پرتحرک با فرزند پیشدبستانیام ندارم. چطور میتوانم با وجود خستگی، همچنان وقت با کیفیتی با او داشته باشم؟
کاملاً قابل درک است که پس از یک روز کاری طولانی، انرژی کمی داشته باشید. در چنین شرایطی، به جای تمرکز بر فعالیتهای پرتحرک، میتوانید روی فعالیتهای آرامتر اما سرشار از صمیمیت تمرکز کنید. مثلاً، میتوانید فرزندتان را در آغوش بگیرید و با هم کتاب داستان بخوانید. حتی ده تا پانزده دقیقه مطالعه مشترک با تمرکز کامل، میتواند بسیار مؤثر باشد. گزینه دیگر این است که روی زمین کنار او بنشینید و در حالی که او با اسباببازیهایش بازی میکند، شما با علاقه تماشایش کنید، گاهی با او صحبت کنید و به سوالاتش پاسخ دهید. حتی میتوانید از او بخواهید در یک کار سبک مانند چیدن میز برای شام به شما کمک کند و در حین کار با هم گفتگو کنید. مهم این است که در آن لحظات، با تمام وجود حضور داشته باشید، به او لبخند بزنید و محبت خود را نشان دهید. گاهی صرفاً دراز کشیدن کنار هم و صحبت کردن درباره اتفاقات روز یا خیالپردازیهای کودکانه میتواند بسیار ارزشمند باشد.
میخواهم بیشتر بدانم:
والدین صلحطلب کودکان شاد، لورا مارکهام، مترجم ندا میهمی، انتشارات بهار سبز
سفری برای کشف و برقراری ارتباط موثر با کودک، زینب اساسی، انتشارات نسل نواندیش
پنج زبان عشق کودکان، گری چاپمن و راس کمپل، مترجم حسنا حسینیفر، انتشارات راوشید